Dar yollardan geçiyoruz, kendimizi bilerek zora sokuyoruz.
Perdelerin arkasından bakıyoruz.
Felsefe ve mantığa hapsolmuş algılarımız var.
Yansımalarla idare ediyoruz. Etrafımızda küçük küçük aynalar var ama odak noktasını göremiyoruz.
Geçmişi ve geleceği bir bütün olarak ele alamıyoruz, akıl ve kalp kovamız daha fazlasını anlayamıyor, işleyemiyor, üretemiyor.
Kalıplardan bir kalıp beğeniyoruz.
Egomuzu, doğruyu bulmak için değil yanlışlarla güç kazanmak için kullanıyoruz.
Hep somut, kesin bilgiler bekliyoruz. Araştırmıyoruz, düşünmüyoruz, yorumlamıyoruz, örnek almıyoruz. Her bilgiye şüphe ile yaklaşmak gerektiğini unutuyoruz.
Yaşamın, deneme ve tecrübelerden ibaret olduğunu kavrayamıyoruz.
Teknolojiyi, interneti, mobil dünyayı yardıma çağırıyoruz. İyi ama yine de oyalanıyoruz.
Ve son olarak
“okumuyoruz arkadaşlar, okumuyoruz”
Çünkü okuyunca düşünmekten, düşününce kendimizi sorgulamaktan, sorgulayınca değişmekten korkuyoruz.
Sevgilerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder